1ـ چاقی یک بیماری مزمن است و مثل هر بیماری مزمن دیگری درمان آن نیاز به زمان دارد.
2ـ هرگز در درمان چاقی خود از دارو استفاده نکنید، چرا که دارو غذا نیست و در هر حال دارای عوارضی می‌باشد.
3ـ در درمان چاقی خود هیچگاه عجله نداشته باشید، یادتان باشد که رژیم غذایی با کاهش وزن تدریجی علاوه بر اینکه قابل تحملتر است، عوارضی نداشته، تقریباً غیر قابل بازگشت می‌باشد.
4ـ چاقی با بسیاری از بیماریها چه مستقیم و چه غیرمستقیم ارتباط دارد مانند: هیپرتانسیون (افزایش فشار خون)، آترواسکلروز (سخت‌شدن جدار رگها)، بیماریهای کبدی و صفراوی (بیشتر سنگ کیسة صفرا)، آرتریت‌ها از جمله آرتروز (استخوانهای هر شخص برای وزن سلامت او طراحی شده است)، اختلالات تنفسی، نقرس، واریس، نازایی، مسمومیت حاملگی، هیرسوتیسم (پرمویی زنان)، چربی بالای خون، فتق و از همه مهمتر احساس محرومیت اجتماعی و حقارت (البته در چاقیهای شدید)
5ـ چاقی باعث کاهش عمر می‌شود، بطوریکه شرکت بیمة عمر متروپولیتن آمریکا به ازای هر اینچ (5/2سانتیمتر) دور شکم بزرگتر از دور سینه دو سال و به ازاء هر چهار کیلوگرم اضافه وزن یک سال کاهش عمر درنظر می‌گیرد.
6ـ در درمان برخی از بیماریها قبل از مصرف دارو رژیم غذایی داده می‌شود و چه بسا با رعایت رژیم غذایی نیازی به مصرف دارو نباشد. از جملة این بیماریها می‌توان از: افزایش فشار خون، افزایش قند خون و افزایش چربی خون نام برد.
7ـ علل چاقی : الف) فشارهای درونی، استرسها و افسردگیها
ب) ثانویه به بیماریهایی ازقبیل : هیپوتیروئیدیسم (کم‌کاری تیروئید)، اختلالات هیپوتالاموس و …
ج) مصرف بعضی داروها مثل داروهای ضد بارداری، ضدافسردگی و ضداضطراب و کورتون‌ها
د) اختلال تغذیه‌ای (دریافت بیشتر انرژی و کمی فعالیت)
ه) ژنتیک: 30% علت چاقیها را شامل می‌شود.
از تمامی این عوامل اختلال تغذیه‌ای و یا اگر بهتر گفته شود عادات بد غذایی از همه مهمتر است، بطوریکه اگر شخصی علاوه بر نیاز روزانه‌اش هر روز یک نان سوخاری (که بسیار کالری کمی دارد) اضافه بخورد، بعد از 20 سال پانزده کیلوگرم اضافه‌وزن پیدا خواهد کرد
وقتی خداوند متعال بشر را خلق می کند، از همان بدو تولد ودیعه ای به نام حرارت غریزی را به انسان عطا می کند و آن را سرمایه حیات بشر در دنیا قرار می دهد و همان گونه که یک چراغ روغنی برای روشن ماندن نیاز به روغن دارد، انسان نیز برای ادامه حیات، نیاز به این حرارت دارد که به عنوان سوخت چراغ عمر هر فرد می باشد و به هر کسی قدر معلومی از آن ارزانی شده است و همان گونه که اگر صاحب چراغ روغنی، فیتیله آن را بالا بکشد باعث می شود سوخت چراغ به سرعت تمام گردد و چراغ خاموش شود. انسان نیز باید این حرارت را با تدبیر به بهترین حالت خرج نماید.
ورزش های سنگین نه تنها هیچ ارزش درمانی ندارند، بلکه یک نوع
خودکشی محسوب می شوند و وقتی فردی چندین سال ورزش سنگین می کند عملاً
فیتیله چراغ عمر خود را بالا کشیده و حاصل آن نور خیره کننده ای است که در
ظاهر همگان را به حیرت درآورده است و اندام، قدرت و توان آن شخص مورد
تحسین دیگران قرار می گیرد ولی اگر این شخص در سن 35 سالگی سکته کرد از
لحاظ طب سنتی هیچ جای تعجبی نیست، چرا که خودش باعث شده است تا سوخت چراغ
عمرش یعنی حرارت غریزی اش با سرعت زیاد به اتمام برسد.
اگر این حرارت تمام شد قوه حیوانی، قوه طبیعی و قوه نفسانی دیگر در کالبد تن نمی مانند و همه با هم می روند (خروج روح از بدن) .
اگر قوه حیوانی (روح حیوانی) فردی از کالبد تن او بیرون برود، به اصطلاح طب امروزی فرد دچار ایست قلبی می شود، اگر کار قوه نفسانی (روح نفسانی) شدیداً مختل بشود، منجر به مرگ مغزی می شود و اگر مثلاً کبد از کار بیافتد، قوه طبیعی (روح طبیعی) از بین می رود.
وقتی
یک خواننده غربی در حین اجرای یک برنامه سرشار از شور و حرارت ناشی از
موسیقی های جاز، رپ و... و مصرف مواد مهیج دارای ترکیبات آمفتامین می
میرد، جای تعجب نیست چرا که این گونه موسیقی ها مخرب اعصابند و حرارت
غریزی را هدر می دهند و قوه نفسانی از کالبد تن بیرون می رود.
همچنین
فوتبالیستی که در حین بازی می میرد، قوه حیوانی او از تنش بیرون می رود.
وقتی کسی از فرط هیجان و شادی، ذوق مرگ می شود ؛یعنی هیجان زیاد باعث شده
که روح حیوانی وی از قلبش خارج شود و حرارت غریزی او سرد شود. به خاطر
همین امر است که افراد اهل امساک مانند برخی از علما به سنین بالای 100
سالگی می رسند، چون لذت هایشان، هیجاناتشان، لذت خوردن، لذت جنسی و تمام
لذایدشان تحت یک تدبیر و انظباطی خاص مدیریت می شود و فیتیله چراغ عمرشان
معتدل روشن است.
طب سنتی در خصوص این گونه مرگ های ناگهانی، چنین
دلایلی را دارد و ارتباط کاملاً تعریف شده ای را بین تن مادی با قوا و
ارواح غیر مادی بدن می داند، ولی طب جدید در تحلیل این گونه مسائل در سکوت
و ابهام فرو رفته است.
طب هندی، یونانی و چینی نیز مضامین و مفاهیم شبیه مفاهیم طب سنتی ایرانی را دارند.
منبع:www.ravazadeh.com
الف) فشارهای درونی، استرسها و افسردگیها
ب) ثانویه به بیماریهایی ازقبیل : هیپرتیروئیدیسم (پر‌کاری تیروئید)، دیابت (بیماری قند خون بالا)، بیماریهای انگلی،
بیماریهای گوارشی و …
ج) اختلال تغذیه‌ای (دریافت کم کالری و زیادی فعالیت)
د) ژنتیک
درمانهای لاغری به دو دسته دارویی و رژیم درمانی تقسیم میشوند
الف) درمان دارویی
ـ داروهای اشتهاآور: این داروها با افزایش اشتها سبب بیشتر خوردن شده، دریافت انرژی توسط بدن را افزایش می‌دهند. سردستة این داروها که در ایران بسیار استفاده می‌شود، سیپروهپتادین می‌باشد. علاوه بر این داروهای تقویتی مثل ویتامین‌ها همچنین عناصر کمیاب مثل روی نیز کاربرد دارند. تمامی این داروها زمانی مؤثرند که شخص از هر نظر سالم باشد
ـ داروهایی که با احتباس نمک و بدنبال آن آب باعث افزایش وزن میشوند: از این گروه دارو می‌توان از کورتون‌ها نام برد. این داروها با احتباس آب و نمک باعث عوارض زیادی برای بدن شده علاوه بر این عوارض گوارشی، استخوانی و … دیگری نیز دارند
ـ داروهایی که با کاهش متابولیسم بدن باعث افزایش وزن میشوند: این داروها به صورت کاذب کم‌کاری تیرویید ایجاد کرده، با کاهش متابولیسم بدن سبب افزایش وزن میشوند. این گروه نیز با توجه به برهم‌زدن نظم طبیعی بدن باعث ایجاد عوارض میشوند
ب) رژیم‌درمانی
ـ ارائة برنامة کامل و علمی از نظر علم تغذیه: اگر شخص کاملاً از نظر بیماریهای عامل لاغری بررسی شده و در حال سلامت باشد، با استفاده از یک رژیم استاندارد که تمام مسائل تغذیه‌ای در آن رعایت شده باشد قادر به افزایش وزن خواهد بود
ـ با توجه به موارد فوق بهترین و سالمترین راه حل ارائه‌شده در مورد درمان لاغری این موارد می‌باشد
الف) رژیم غذایی صحیح
ب) ورزش مناسب و کافی
ـ در هر رژیم غذایی صحیح باید این گروههای غذایی وجود داشته باشد
شیر و لبنیات، حبوبات و غلات، میوه و سبزیجات، گوشت
رژیم غذایی باید:
ـ تأمین کنندة انرژی مورد نیاز روزانه باشد
ـ تأمین کنندة ریزمغزیها باشد (موادی که به مقدار بسیار کم باید در غذا وجود داشته باشد
ـ بر اساس فرهنگ غذایی ایرانی باشد
ـ تنوع لازم را داشته باشد